"'U' dönüşü yapmak yasaktır"

çoğumuzun hayalidir, köşeyi dönebilmek.. zira bu dönüş; HD televizyon, üstü açık son model kırmızı araba, kuş tüylü yatak, kuş sütlü kahvaltı gibi tercihe göre değişen yeni bir hayatın miladıdır.. ama işte böyle süpersonik vaatler sunan bir yaşama geçmek o kadar kolay değil.. nitekim köşeyi 1000 kişi dönmek isterken, 1 kişi döner..

köşenin değerini ufak yaştan itibaren öğreniyoruz.. "köşe kapmaca" oyununda köşeyi kapanın rahata erdiğini, kapamayıp ebe olanın ise; ne kadar koşturduğunu, arkasından ne laflar edildiğini görüp duyunca, köşenin kıymetli olduğuna kanaat getiriyoruz.. tabi çocukluğumuzdaki kadar basit değil "köşelik" olabilmek.. günümüzün zor hayat koşulları ve acımasız iklim şartları karşısında imkansızı istemekle aynı kapıya çıkmakta bu arzumuz..

koltuk sabihi olanlar, bunca yolsuzluk arasında yolunu bulup köşeyi dönerken, bize kalan patika yollardan yürümeye çalışıyoruz.. "belki de sıra bende" deyip şanş oyunlarına abanıyoruz.. 'yanlış ata oynanmış altılı', 'tek maçtan yatan iddaa', 5 te kalan loto', 'amorti vurmayan piyango' sonrasında yılmayıp, sıramızı beklemeye devam ediyoruz.. inadımız inat!! beyaz bayrağı sallamıyoruz..

diyeceğim şudur ki; köşeyi dönenlerin her biri memnun ki yerinden, bir çok seneler geçti yok dönen geri.. bu sebeple kadehimi bizim de köşeyi dönüp, zevkten dört köşe olacağımız güne kaldırıyorum..

şerefe..