"borcam"

an itibari ile mayıs ayının 2. pazar gününü yaşamaktayız.. belirli gün ve haftalar çizelgesinde, "anneler günü".. cenneti ayakları altında kabul ettiğimiz, türkülerimizde; 'ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar..' diyerek nice övgülerle yüceltiğimiz annelerin günü..

bir komposizyon gibi 3 bölümde yaşanır bu önemli gün evimizde.. mayıs ayının ilk günüyle başlar telaşe.. alırız annemizi karşımıza ve sorarız biz kardeşler; 'anne ne hediye alalım.. ne istersin ?' .. cevap aynıdır ve değişmez.. 'aman ne isteyeyim.. siz sağlıklı olun yeter..' gelişme bölümünde ise biz kardeşler, oturur ve belli sorulara cevap bulmaya çalışırız.. 'ne alalım ?'.. ne kadar paramız var ?' ve 'ne alabiliriz ?'.. soruların cevapları bulunur ama yeterli alım gücü olmayınca babaya gideriz biz kardeşler.. sonuç kısmında ile babanın sponsorluğu eşliğinde hediye alınmıştır.. alınan hediye ise mutfak gereci olur genelde.. ama genede anne çok sevinir bu hediyeye ve öper, koklar biz kardeşleri..

mutluluğun kokusu yayılırken evimize perde kararır ve ekranda "mutlu sonuç" yazısı belirir..